İyi geceler başlığı daha bulamadım lakin yazılarım karanlık nefretim kokacak.
Hayallerimi hayallerimdekiler aldı.
Kabuk tutan yaramı vücudumdan atmıştım lakin kardeşler işte var ya hani o kardeşler , o kabuğu gözüme gözüme vurdu gözüme gözüme.
Hiç bırakmayacağını düşündüğün bir kişi tarafından bırakılmak bilmiyorum bir düşmandan yumruk yemekten daha acılı geldi. Hissediyorum ölmedim güçleniyorum , insanları daha titiz seçiyor ve insanları daha kolay hayatımdan çıkartıyorum. Karşılıklı güvenin , sevginin , dürüstlüğün olmadığı herkesi ben şerefsizmiş gibi yapıp hayatımdan çıkarıyorum. Ayrıca küfür etmiyorsam bilin ki kalan saygımdandır.
Tükürdüğümü yalamam dedi eski dostlarım. Sözünü tuttu diyemem çünkü bu cümleyi tam anlamı ile gösterdiler bana. Aylar önce azılı düşmanlar gibi olduğum kardeşime özlediğimin mesajını atarak barışıyorum ve aylar önce yaptığım hatayı tekrar kafama kazıyıp kirli insanları unutmaya çalışıyorum. Kim bilir unuturum belki yarın belki yarından da yakın.
Şeref'e yakın olduğumu hissederken meğer ne şerefsizleri bulmuşum da kafam yeni yerine gelmiş. Bu yolu yol sanıp bu yolda giderken aslında ben bu yola hiç uymuyormuşum ne geç farketmişim.
Kardeşler ,abiler ,ablalar hiç biri benim gittiğim yola yakın değilmiş. Şimdi soracaksınız ya nereye gidiyorsun?
Bu soruyu kendime her gece soruyordum ve daha sonra ara verdim çünkü ben aslında bir yolu takip etmiyorum ben yalnızca doğru yoldan ilerlemeye çalışıyorum.
Bir gün doğru yoldan ilerlemeye çalışırken sona ulaşmış olacağım.
Önemli olan gidilecek yolun mesafesi değil önemli olan yolun nasıl gidileceğidir.
Sevgilerle...
27 Nisan 2016 Çarşamba
22 Nisan 2016 Cuma
İnsanlık Kıtlığı
Bencil insanlar tanıdım , bencil insanlardan bıktım. Hatta ne mi oldu ben artık insanlardan bıktım bencil olmayanlardan bile.
Her zaman insanlar iyidir diye bir yardım içinde bulurum kendimi ve bir taksim gecesi senesini hatırlamıyorum 2 veya 3 sene oldu işte. Ben kendimi yardım ederken buldum gene. İnsanların korkunç bakışları aslında bakir olduğum bencil insanlara yardım etmek istememin bakışlarıymış.
Ben o bakışları o gece anlayamadım işte anlamam tam bir kaç gün önce bana bir bel altı vuruşla geliyor, ama ne vuruş be !
Ben bencil insanlardan tahmin edemeyeceğiniz hasarlar yemişken , dost bildiğinizin düşman çıkması
heh işte ben onu yaşadım ben o gece bir kez daha öldüm. Yanmaya başladım ama hangi biri? Salaklığımamı ? Yardım etme duygumun tükenmemişliğine mi? Dost dediğim kişinin bir tost arasındaki Kaşar olmasına mı?
Ey bencil insan!
Sen sen piç sana diyorum bak lan buraya! Oğlum sen düşünmemi engelleyecek maddeler alamadan uyuyamazken ben her gece ne kadar boktan insanların hayatımı mahfettiğinin bir filmini çıkartıyorum. Seni de başrole koyuyorum çünkü o kadar ego tavan olmuş ki benim filmimde benim başrolluğumu almaya çalışıyorsun. Sen var ya her kaybettiğini hakediyorsun. Bunları öfkelenmeden bir gün yazacağımı biliyordum ama sanırım yazmasaydım ölebilirdim.
13 Nisan 2016 Çarşamba
İki 30
İyi geceler,
Affı olmayan yollara girip kaza yapmamın bilmem kaçıncı günü bilmem kaçıncı gecesi. Uzun süredir zaman kavramı ile yaşamıyorum bu yazımı yazmaya başladığımda farkettim ki bugün 14 nisan gene aynı berbat bir gün.
Ben gene hatırladım eskiyi , evet hatırladım çünkü ben uzun süredir unutmuştum belki kaçmıştım ama gene buldu beni bu oyun. Yalanlar ile mutlu olmaya çalıştım , canım o kadar yandı ki o kadar korkutuldum ki birine güvenmeyi bırak kendime bile güvenemeyecek kadar güveni olmayan bir bela oldum. Bela çünkü öyle işte bela. Yok oluyor insanlar kayboluyor yanımdan bir dokunduğum bir daha dönmüyor , salak insanlar yüzünden bu durumdayım. Yanlış insanlarla tanıştım bana uymayan insanlara. Ama artık yanımda değiller lakin pek fark eden bir şey de yok iyi insanlar da gitti , sevdiğim kadın gitti. İlk defa aşık olmak sanırım hayattaki en büyük düşüşüm olup uzun süreler sonra karşıma çıkan farklı kişiler ile hayatı kendime zindan etmede master yapmış bir ukalanın tekiyim. Gerçi sanırım o bile değilim düşündüm de ben neyim lan? b.
Kaybettiğim insanlar bir gün dönerse eğer ben o gün parçalanmış bir şekilde karşılayacağım tabi kalırsam.
Affı olmayan yollara girip kaza yapmamın bilmem kaçıncı günü bilmem kaçıncı gecesi. Uzun süredir zaman kavramı ile yaşamıyorum bu yazımı yazmaya başladığımda farkettim ki bugün 14 nisan gene aynı berbat bir gün.
Ben gene hatırladım eskiyi , evet hatırladım çünkü ben uzun süredir unutmuştum belki kaçmıştım ama gene buldu beni bu oyun. Yalanlar ile mutlu olmaya çalıştım , canım o kadar yandı ki o kadar korkutuldum ki birine güvenmeyi bırak kendime bile güvenemeyecek kadar güveni olmayan bir bela oldum. Bela çünkü öyle işte bela. Yok oluyor insanlar kayboluyor yanımdan bir dokunduğum bir daha dönmüyor , salak insanlar yüzünden bu durumdayım. Yanlış insanlarla tanıştım bana uymayan insanlara. Ama artık yanımda değiller lakin pek fark eden bir şey de yok iyi insanlar da gitti , sevdiğim kadın gitti. İlk defa aşık olmak sanırım hayattaki en büyük düşüşüm olup uzun süreler sonra karşıma çıkan farklı kişiler ile hayatı kendime zindan etmede master yapmış bir ukalanın tekiyim. Gerçi sanırım o bile değilim düşündüm de ben neyim lan? b.
Kaybettiğim insanlar bir gün dönerse eğer ben o gün parçalanmış bir şekilde karşılayacağım tabi kalırsam.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)