13 Nisan 2016 Çarşamba

İki 30

İyi geceler,

Affı olmayan yollara girip kaza yapmamın bilmem kaçıncı günü bilmem kaçıncı gecesi. Uzun süredir zaman kavramı ile yaşamıyorum bu yazımı yazmaya başladığımda farkettim ki bugün 14 nisan gene aynı berbat bir gün.

Ben gene hatırladım eskiyi , evet hatırladım çünkü ben uzun süredir unutmuştum belki kaçmıştım ama gene buldu beni bu oyun. Yalanlar ile mutlu olmaya çalıştım , canım o kadar yandı ki o kadar korkutuldum ki birine güvenmeyi bırak kendime bile güvenemeyecek kadar güveni olmayan bir bela oldum. Bela çünkü öyle işte bela. Yok oluyor insanlar kayboluyor yanımdan bir dokunduğum bir daha dönmüyor , salak insanlar yüzünden bu durumdayım. Yanlış insanlarla tanıştım bana uymayan insanlara. Ama artık yanımda değiller lakin pek fark eden bir şey de yok iyi insanlar da gitti , sevdiğim kadın gitti. İlk defa aşık olmak sanırım hayattaki en büyük düşüşüm olup uzun süreler sonra karşıma çıkan farklı kişiler ile hayatı kendime zindan etmede master yapmış bir ukalanın tekiyim. Gerçi sanırım o bile değilim düşündüm de ben neyim lan? b.

Kaybettiğim insanlar bir gün dönerse eğer ben o gün parçalanmış bir şekilde karşılayacağım tabi kalırsam.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder